Τα τρία Α της ανατροφής

Πολύ συχνά στις ομάδες γονέων που διοργανώνω , καθώς και στις ατομικές συναντήσεις με τους γονείς, η βασικότερη ανησυχία των γονέων έχει να κάνει με το πώς θα καταφέρουν να είναι πιο αποτελεσματικοί γονείς. Τι πρέπει να προσέξουν για να ανταποκριθούν στον γονεικό τους ρόλο; Επιπλέον, υπάρχουν κάποια βασικά συστατικά της ανατροφής , που θα δημιουργήσουν ένα χαρούμενο παιδί και μετέπειτα έναν ισορροπημένο ενήλικα;

Όλα αυτά τα χρόνια η δουλειά μου με όλες τις ηλικίες παιδιών, εφήβων και ενηλίκων μου έχει δείξει ότι εάν ένα παιδί από μικρή ηλικία μεγαλώσει σ ένα πλαίσιο αγάπης, αποδοχής και αυτονομίας, έχει περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθεί σ έναν χαρούμενο ενήλικα.

Τα τρία Α λοιπόν, θεωρώ τα πιο σημαντικά συστατικά για να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχει στον ρόλο του ο γονέας.

ΑΓΑΠΗ Από μικροί μεγαλώνουμε με το αξίωμα ότι όλοι οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους. Αυτή η άποψη φτάνει να

είναι τόσο κοινωνικά και παραδοσιακά παγιωμένη, που κάθε αμφισβήτηση της, θεωρείται τυπικά ασέβεια προς τους γονείς. Παρ όλα αυτά υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες παιδιών όπως και νυν ενηλίκων που έχουν βιώσει ή έχουν να διηγηθούν ακριβώς το αντίθετο. Δυστυχώς, αν και θεωρείται δεδομένη η αγάπη των γονιών προς τα παιδιά, και το αντίστροφο δεν είναι πάντα αληθές. Αγαπάμε όπως έχουμε μάθει να αγαπιόμαστε. Κι αν αυτός ο τρόπος ήταν ελλειμματικός, ή στρεβλώθηκε, το ίδιο θα αναπαράγουμε. Η αγάπη του γονέα δεν περιλαμβάνει μόνο την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών του παιδιού. Ίσως μεγαλύτερης αξίας είναι η κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών του, η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και το πιο δύσκολο όλων η αποδοχή άνευ όρων. Όταν δεν μας αποδέχονται στην ολότητά μας, όταν εμείς δεν αποδεχόμαστε τον άλλο όπως είναι, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αγάπη.

Αγάπη σημαίνει Αποδέχομαι..

Να αγαπάς τον άλλο γι’ αυτό που είναι, όχι για ότι φαντάζεσαι πως είναι!!