Η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική (ΓΣ) Θεραπεία αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μοντέλο ψυχοθεραπείας. Οι κυριότεροι λόγοι της διάδοσης αυτής της ψυχοθεραπείας είναι η συντομία των παρεμβάσεων και η υψηλή αποτελεσματικότητά της, η οποία έχει καταδειχθεί σε έναν μεγάλο αριθμό κλινικών ερευνών.

 

Η Ψυχοθεραπευτική παρέμβαση παιδιών και εφήβων γίνεται με βάση το ΓΣ Μοντέλο Ψυχοθεραπείας, η αποτελεσματικότητα του οποίου είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη  για τις περισσότερες δυσκολίες, προβλήματα και διαταραχές που εμφανίζονται στις ηλικίες 3 έως 18 ετών. 

​

Στηρίζεται στη βασική αρχή ότι τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές του ατόμου καθορίζονται από τον τρόπο που σκέφτεται και βάσει του οποίου δομεί τον κόσμο. Οι σκέψεις του βασίζονται στα σχήματα, δηλαδή στα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει από προηγούμενες εμπειρίες αλλά και από γονεϊκές και κοινωνικές επιδράσεις. Λανθασμένη μάθηση και λανθασμένα συμπεράσματα για τον εαυτό, τους άλλους και το μέλλον θεωρείται ότι συμβάλλουν στη δημιουργία ή διατήρηση κι επιδείνωση των ψυχολογικών δυσκολιών. Η συγκεκριμένη μορφή θεραπείας είναι δομημένη, κατευθυντική και συχνά βραχύχρονη. Εστιάζει στη διόρθωση των δυσλειτουργικών σκέψεων και των αρνητικών συμπεριφορών, ώστε το άτομο να ανακτήσει την λειτουργικότητά του.

​

Στην περίπτωση μικρότερων παιδιών που δεν έχουν ακόμα καλά ανεπτυγμένες γλωσσικές και γνωστικές ικανότητες, η παιγνιοθεραπεία (ΠΘ), που αποτελεί μια θεραπευτική παρέμβαση με υπόβαθρο από διάφορες ψυχολογικές θεωρίες και είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη ανά τα χρόνια για την αποτελεσματικότητά της σε παιδιά και εφήβους, μπορεί να συνδυαστεί με τις ΓΣ τεχνικές και δίνει λύση στο ανωτέρω πρόβλημα.

​

Μέσω του παιχνιδιού, της ζωγραφικής, της συζήτησης καθώς και με άλλες τεχνικές αντιμετωπίζονται προβλήματα ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων, προσαρμοσμένες, φυσικά, στο ηλικιακό στάδιο στο οποίο βρίσκονται. Ειδικότερα μερικά από τα θέματα στα οποία μπορεί να βοηθήσει ένας ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής είναι:

• Αντιμετώπιση άγχους: αγχωδών διαταραχών, κρίσεις άγχους, κρίσεις πανικού, κοινωνική φοβία, φοβίες, γενικευμένο άγχος, άγχος επίδοσης κ.ά.

• Αντιμετώπιση διαταραχών της διάθεσης: συναισθηματικές δυσκολίες, έλλειψη ενδιαφέροντος, ικανοποίησης, ευχαρίστησης, κοινωνική απόσυρση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, απότομες εναλλαγές της διάθεσης, καταθλιπτική διαταραχή κ.ά.

• Αντιμετώπιση ζητημάτων συμπεριφοράς: εκρήξεις θυμού, επιθετικότητα, ανυπακοή, δυσκολίες προσαρμογής π.χ. στο σχολικό περιβάλλον, αλλά και γενικότερα σε νέες καταστάσεις, υπερκινητικότητα κ.ά.

• Αντιμετώπιση ζητημάτων με τον εαυτό: έλλειψη αυτοπεποίθησης, δυσκολία επίλυσης προβλημάτων, ελλιπείς δεξιότητες διεκδίκησης και επικοινωνίας, δυσκολία δημιουργίας προσωπικών ορίων, προβλήματα ύπνου, προβλήματα στη διατροφή κ.ά.

• Αντιμετώπιση δυσκολιών στις διαπροσωπικές σχέσεις: με τους γονείς, τα αδέρφια, τους συνομηλίκους, προβλήματα συμπεριφοράς, προβλήματα επικοινωνίας, διαζύγιο γονέων, προβλήματα σχολικού εκφοβισμού - bullying, φοβίες, διαχείριση πένθους / απώλειας, επαγγελματικός προσανατολισμός κ.ά.

​

​

​

​

​

​